Films hebben me altijd gefascineerd. Het is een heel indringende wijze om iets te vertellen en emotie op te roepen. Het heeft vele aspecten: techniek gaat hier samen met creativiteit en artistieke vormgeving.

Ik wilde ook films maken dus kocht ik 30 jaar geleden mijn eerste videocamera.  Samen met anderen maakte ik jaren later mijn eerste korte speelfilm, en ook een bedrijfsfilm. Maar ik richtte me vooral op vakantiefilms. Die kregen steeds meer een documentaire-achtig karakter, met een voice-over en veel aandacht voor bijpassende muziek . 

Ik merkte dat een goede montage essentieel was, en dus verdiepte ik me in Adobe Première, een professioneel programma dat ik nog steeds gebruik.

Vervolgens sloot ik me aan bij Videogroep Close-up in Haarlem, waar ik veel bijleerde. Ik besloot dat ik klaar was om aan een megaproductie -althans voor een amateurfilmer-  te beginnen, namelijk een film over de geschiedenis van Haarlem, met gedramatiseerde historische scènes. Met enkele leden van Close-up vormden we een productieteam, en we hadden drie jaar nodig om de film te maken. Ik leerde ook om te gaan met Adobe After Effects, de standaard die vaak wordt gebruikt voor met name spektakelfilms. Het resultaat was de eerste prijs op het regionale filmfestival van NH’63 in de categorie non-fictie. Tegelijk heb ik de laatste paar jaar ook een aantal korte bedrijfsfilms gemaakt voor mijn (ex)werkgever.

Inmiddels is een korte speelfilm (thriller) bijna klaar. En ben ik verhuisd naar Breda, wat mijn nieuwe werkgebied zal worden.

Nu ik met prepensioen ben, heb ik meer tijd om aan filmprojecten te werken. Ik kan voor bedrijven, verenigingen of clubs films maken tegen aantrekkelijke prijzen, omdat ik niet afhankelijk ben van het inkomen daaruit. Op deze manier kan ik met mijn passie iets nuttigs doen tijdens mijn pensioenleven, en ook iets bijverdienen.